Beklentiler- pişmanlıklar üzerine..
İnsan zihni karmaşık bir yapıya sahip. Bazen insanları anlamak da, insanlar tarafından anlaşılmaya çalışmak da adeta bir mücadele haline gelebiliyor hayatta. Sevgi emek üzerine kurulur. Temel sağlam olursa pek çok zorluğa dayanabilir. Fakat bazen kalp öyle kırılır ki, bir daha onarılması imkânsız hâle gelir. Kişi aniden çabalamamaya başlar çünkü uğruna savaşacağı bir şey kalmamıştır..(06:49)
Ve nihayetinde en acı tecrübelerden biri deneyimlenir. "Bir kalpten soğumak.." Bir insanın sizin için 'yaşarken ölmesi' gibidir bu... Öncesinde rüyalar kâbuslara dönüşür. Her uyanış mevcut hayal kırıklığını anımsatır. Nihayetinde o derin sessizlik-hissizlik hali başlar, kişi ışıklar içinde saklanacak karanlık arayacak hâle gelir..
'Ufak hatalar belirleyici değildir' düşüncesi bir yanılsama değil midir? En başta ufak şeylere odaklanmak- zamanla sizin büyük resmi görebilmenizi de sağlayabilir. Vicdanınızın penceresinden baktığınız sürece elbette..
Hayatta hiçbir şey, kişinin benliği kadar değerli değil. Hiç kimsenin zihnini bulandırmasına izin vermemeli insan. Hiç kimse için değişmemeli. Duygusuzluk- vurdumduymazlık gördüğünde bulunduğu yeri değiştirmeli. Doğru bildiği şeyi yapmalı. Bu, başkalarının yanlışı olsa bile...
Ve en önemlisi, aynı duruma düşmedikçe hiç kimseyi yargılamamalı. "Vicdan, merhamet, alçakgönüllülük.." Bunlar en yüce değerler... Bu değerlerden yoksun insanlarla tüketmemeli bu değerli yaşamını…
Ötesinde;
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder