Bir süredir yazamıyordum, bugün bir şarkı eşliğinde oluşturmak istedim bu blog yazımı. Şarkının eşsiz huzuruyla okumanız dileğiyle...
Zamanımız gerçekten alışılmışın dışında. Çok farklı ve bir bakıma zorlu geçen bir süreçten geçiyoruz. Özellikle böyle zamanlarda ruh sağlığını koruyabilmek bir tık daha önemli kalıyor. Her türlü zorluğu yaşayabiliyoruz- yaşamalıyız da.
Düşmeyi bilmek gerekiyor sonrasında ayağa kalkıp daha sağlam basabilmek için. Yanlış insanları da tanımamız gerekiyor, doğrunun kıymetini bilebilmek için. Kırılmak da gerekiyor bu hayatta, kırmamayı öğrenebilmek için. Hayatta en güzel şeylerden biri kalp kazanmak değil midir? Ufak bir tebessüm bile bazen bir insanın gününü güzelleştirmeye yetiyor. İyiliğin olmadığı bir dünya hayal edin- yaşamak için bir sebebiniz kalır mıydı? Benim kesinlikle kalmazdı. Hayat her an'ıyla iyi ya da kötü maceralarla dolu bir serüven gibi hepimiz için. Herkes kendisine biçilen hayatı yaşıyor ve şekillendiriyor seçimleriyle. Her seçim aslında o kadar önemli ki, yaşam sürecinde yaptığımız her seçim bizim için bir basamak. Kimi seçimlerimiz bizi yukarı taşırken, kimisi aşağıya indiriyor. Neyin doğru- neyin yanlış olduğunu anlamak söz konusu olduğu için hata yapmak aslında ekseriya önemlidir. Bu sebeple hayatın önümüze çıkartmış olduğu tüm seçimler için minnettar olmalıyız. En temelinde yolda yürürken yardıma ihtiyacı olan bir insan gördünüz, ve o yardım istemediği halde yardım ettiniz. Bu gibi bir seçim sizin içinizi huzurla dolduracaktır aslında. İnsan böyle bir an yaşadığı zaman evrene minnettar olabilmeli.
"Bana iyilik yapma fırsatı tanıdığın için minnettarım.."
Ancak kimi zaman insan sevginin de etkisiyle büyüleniyor ve değer verdiği insanların bazı yanlışları göremez hale geliyor. Ama nihayetinde o yanlışlar o kadar net bir şekilde görünmeye başlıyor ki insana. Adeta o buğu ortadan kalkıyor ve her şeyi çok net bir şekilde görmeye başlıyorsunuz. Bir çıkmazda mı kaldınız? Ne yapacağınıza karar veremiyor musunuz? İşte öyle zamanlarda olayları her zaman vicdanınızın terazisinde tartmaya çalışın- çünkü o terazi asla şaşmaz..
Son zamanlarda eskiden dinlediğimden daha çok enstrümental müzikler dinler oldum. Çünkü bu şarkılarda sevdiğim bir şey var. Şarkının liriklerini, sizin düşünceleriniz oluşturuyor.
Adeta akıp gidiyor hisleriniz şarkıyla, lirikler oluşmaya başlıyor zihninizde. Düşünmek için muazzam bir fırsatınız oluyor. Şarkının inişlerinde ve çıkışlarında yapmış olduğunuz hataları ve pişmanlıkları anımsıyorsunuz. Tam işin içinden çıkamayacağınızı düşündüğünüzde aklınıza şunlar geliyor.
Hayat her zaman bize hak ettiğimizi verir aslında, herkes nihayetinde hak ettiğini bulmaz mı zaten?
Bhagavadgita'a ait bu değerli alıntıyla sonlandırmak istiyorum şimdi.
Ne olduysa, hayırlısı için oldu , ne oluyorsa, hayırlısı için oluyor.
Ne olacaksa, hayırlısı için olacak.
Ne kaybettin ki, ağlıyorsun? Ne getirdin ki, kaybettin? Ne yarattın ki, yok oldu?
Ne aldıysan, buradaydı. Ne verdiysen, buradaydı.
Sana bugün ait olan, Dün başkasına aitti.
Yarın da bir başkasına ait olacak.
O zaman ne için boşuna üzülüyorsun?
Değişim, evrenin yasasıdır.
_____________
Sevgilerimle
ironicl3
