Bir süredir yazamıyordum, bugün bir şarkı eşliğinde oluşturmak istedim bu blog yazımı. Şarkının eşsiz huzuruyla okumanız dileğiyle...
Zamanımız gerçekten alışılmışın dışında. Çok farklı ve bir bakıma zorlu geçen bir süreçten geçiyoruz. Özellikle böyle zamanlarda ruh sağlığını koruyabilmek bir tık daha önemli kalıyor. Her türlü zorluğu yaşayabiliyoruz- yaşamalıyız da.
Düşmeyi bilmek gerekiyor sonrasında ayağa kalkıp daha sağlam basabilmek için. Yanlış insanları da tanımamız gerekiyor, doğrunun kıymetini bilebilmek için. Kırılmak da gerekiyor bu hayatta, kırmamayı öğrenebilmek için. Hayatta en güzel şeylerden biri kalp kazanmak değil midir? Ufak bir tebessüm bile bazen bir insanın gününü güzelleştirmeye yetiyor. İyiliğin olmadığı bir dünya hayal edin- yaşamak için bir sebebiniz kalır mıydı? Benim kesinlikle kalmazdı. Hayat her an'ıyla iyi ya da kötü maceralarla dolu bir serüven gibi hepimiz için. Herkes kendisine biçilen hayatı yaşıyor ve şekillendiriyor seçimleriyle. Her seçim aslında o kadar önemli ki, yaşam sürecinde yaptığımız her seçim bizim için bir basamak. Kimi seçimlerimiz bizi yukarı taşırken, kimisi aşağıya indiriyor. Neyin doğru- neyin yanlış olduğunu anlamak söz konusu olduğu için hata yapmak aslında ekseriya önemlidir. Bu sebeple hayatın önümüze çıkartmış olduğu tüm seçimler için minnettar olmalıyız. En temelinde yolda yürürken yardıma ihtiyacı olan bir insan gördünüz, ve o yardım istemediği halde yardım ettiniz. Bu gibi bir seçim sizin içinizi huzurla dolduracaktır aslında. İnsan böyle bir an yaşadığı zaman evrene minnettar olabilmeli.
"Bana iyilik yapma fırsatı tanıdığın için minnettarım.."
Ancak kimi zaman insan sevginin de etkisiyle büyüleniyor ve değer verdiği insanların bazı yanlışları göremez hale geliyor. Ama nihayetinde o yanlışlar o kadar net bir şekilde görünmeye başlıyor ki insana. Adeta o buğu ortadan kalkıyor ve her şeyi çok net bir şekilde görmeye başlıyorsunuz. Bir çıkmazda mı kaldınız? Ne yapacağınıza karar veremiyor musunuz? İşte öyle zamanlarda olayları her zaman vicdanınızın terazisinde tartmaya çalışın- çünkü o terazi asla şaşmaz..
Son zamanlarda eskiden dinlediğimden daha çok enstrümental müzikler dinler oldum. Çünkü bu şarkılarda sevdiğim bir şey var. Şarkının liriklerini, sizin düşünceleriniz oluşturuyor.
Adeta akıp gidiyor hisleriniz şarkıyla, lirikler oluşmaya başlıyor zihninizde. Düşünmek için muazzam bir fırsatınız oluyor. Şarkının inişlerinde ve çıkışlarında yapmış olduğunuz hataları ve pişmanlıkları anımsıyorsunuz. Tam işin içinden çıkamayacağınızı düşündüğünüzde aklınıza şunlar geliyor.
Hayat her zaman bize hak ettiğimizi verir aslında, herkes nihayetinde hak ettiğini bulmaz mı zaten?
Bhagavadgita'a ait bu değerli alıntıyla sonlandırmak istiyorum şimdi.
Ne olduysa, hayırlısı için oldu , ne oluyorsa, hayırlısı için oluyor.
Ne olacaksa, hayırlısı için olacak.
Ne kaybettin ki, ağlıyorsun? Ne getirdin ki, kaybettin? Ne yarattın ki, yok oldu?
Ne aldıysan, buradaydı. Ne verdiysen, buradaydı.
Sana bugün ait olan, Dün başkasına aitti.
Yarın da bir başkasına ait olacak.
O zaman ne için boşuna üzülüyorsun?
Değişim, evrenin yasasıdır.
_____________
Sevgilerimle
ironicl3
Sevgili ironicl öncelikle yazınızı çok başarılı buldum bunu belirtmeliyim. Umarım iyisinizdir , yakınlarınız iyidir ;şu sıralar sağlığımız bir hayli tehlikede malumunuz.
YanıtlaSilBana çok trajikomik gelen bir şeyi paylaşmak istiyorum özellikle de her şey hayırlısı için olacak diye bitirdiğiniz için yazıyı aklıma geldi söylemek. Şu sıralar hem aynı yerde sürekli kalmak zorunda olmak -evde durmaktan bahsediyorum- hem mevsimlerin tuhaflaşması ve kış memleketinin ortasında olmama rağmen kar görememiş olmak bir yandan canımı sıkarken bir taraftan da sınavlar , korku dolu bir gelecek ve neyi kurtarmam gerektiğini bile kestiremedigim bir gelecek beni beklediği için çok korkuyorum ama bir yandan da her şeyin aynı sene içinde toplanması artık şaşırtıcı değil komik geliyor. Birçok insan bu donemi düşünerek kendine bir şeykatarak geçirdi eminim siz de öyle yaptınız ama ben 1 yıl boyunca masamdan kalkmadım ve hiçbir şey de elde edemedim.
Bunları paylaşmak istememdeki sebep yani hem biraz içimi dökmek hem de insanın her şeye bir anda nasıl bu kadar adapte olabilmesine şaşırdığımı ve komik bulduğumu söylemekti. Anlayabildiğinizi biliyorum. Güzel günleri kaçırmamanız dileğiyle iyi günler ..
Beğenmeniş olmanıza çok sevindim. Haklısınız- gerçekten zor süreçler. Biraz da bu sebeple kendimize çok iyi bakmalıyız bu zorlu geçen günlerde. Katılıyorum yorumunuza, ve elbette memnun oldum içiniz dökmüş olmanıza.
YanıtlaSilSağlıklı ve huzurlu günler diliyorum..
Tuhaf bir his uyandırıyor bilmediğim kişilerle konuşmak, artık bildiklerime anlatamıyorum çünkü. Siz de iyi bakın kendinize ve bana öğrettiğiniz şekilde "umutlu" olmayı unutmayın :)
SilSizi çok iyi anlıyorum. Modern dünyada pek çok kişi bu sorundan muzdarip muhtemelen.. Evet umut her zaman olmalı..
SilSonsuz sevgiler...
Bazı şeylerin yanlış zamanda farkına varmanın sıkıntısı olabilir bizdeki. Zamanında "ait olanların sahip olanları yönettiği bir çağda konformizm karalaması" diye bir şey okumuştum ve yazılanlar o modern dünyaya bir başkaldırı niteliğindeydi. Okumak isterseniz aklınızda bulunsun..
SilBenden de sonsuz sevgiler
En kısa zamanda okuyacağım, minnettarım.. Sevgiler...
SilHer zamanki gibi paylaşmış olduğunuz şarkılara hayran kalıyorum, orası ayrı. Ancak bu sefer çok değişik bir şeyle karşılaştım. Saat 11 sularıydı ve ben babamla oturmuş Bhagavadgita kitabı hakta konuşuyordum. Ve konuşmamızın ortasında sırf bu cümleyi kullandı: "Bana iyilik yapma fırsatı tanıdığın için minnettarım.." böyle güzel tesadüfler karşısında insan cidden ne diyeceğini şaşırıyor. Baader-meinhof fenomenidir bu.
YanıtlaSilGerçekten çok hoş bir zamanlama olmuş. Böyle minik detaylar hayatı güzel kılan şeyler arasında değil mi aslında? Sevgiler...
Sil